Каталіцкі Касцёл заўсёды побач з тымі, хто знаходзіцца ў патрэбе і ў складаных жыццёвых абставінах.
«Кожны чалавек, незалежна ад таго, адкуль ён родам, для нас ён як сястра ці брат. Да ўсіх людзей, незалежна ад іх паходжання або прычын падарожжа, трэба адносіцца з павагай", - мяркуе дырэктар Карытас Беларусь ксёндз канонік Андрэй Аніскевіч.
Аднойчы некалькі валанцёраў вырашылі зрабіць добрую справу - дапамагчы тым, хто мае патрэбу ў гэтай дапамозе ў першую чаргу. Яны выйшлі на вуліцы і паглядзелі вакол: вось яны - хто сядзеў па кутах, хто ляжаў на падлозе... Бяздомныя.
Што ж на самай справе рухае людзьмі, якія гатовы бескарысліва аддаваць свае час і сілы цалкам чужым дзецям, старым, цяжкахворым?
Журналістка Ксенія Кнорр Дзмітрыева, якая рэгулярна "працуе добраахвотнікам" у розных напрамках, расказала, навошта ёй і іншым валанцёрам гэта трэба, што ім гэта дае і вылучыла адзінаццаць прычын, выбраўшы адну з якіх, якая падыходзіць менавіта вам, вы таксама зможаце стаць "дабраахвотнікам" .
Погляд на дабрачыннасць у святле каталіцкага сацыяльнага вучэння дапамагае справіцца з распаўсюджанымі ў грамадстве функцыянальнымі міфамі на гэтую тэму. Права на прыватную ўласнасць лічыцца першым з усіх правоў (Mіф першы). У сувязі з гэтым лічыцца, што дабрачынная дзейнасць з’яўляецца выразам ласкі праз дабрачынца (Міф другі) ці таксама любові да іншых (Міф трэці).
Каталіцкае сацыяльнае вучэнне прапануе зусім іншы падыход. Давайце крок за крокам прасочым, як яно хоча ператварыць мысленне сучасных людзей, якое абапіраецца на шкодныя стэрэатыпы.
Як правільна паводзіць сябе з дзіцём, над якім было здзейснена насілле, і дапамагчы яму справіцца з траўмай? Прапануем Вашай увазе парады адносна выхаду з крызіснай сітуацыі.
1. Не панікуйце, паспрабуйце заставацца спакойнымі, паводзьце сябе натуральна, старайцеся стрымаць свой гнеў звязаны з тым, што здарылася. Не думайце, што дзіця абавязкова будзе ненавідзець свайго крыўдзіцеля, так як ім можа апынуцца член сям’і ці блізкі чалавек. Калі вы пакажыце гнеў, у дзіця можа з’явіцца пачуццё віны, яго і без таго цяжкі стан можа пагоршыцца.
Ніякае пасланне не можа замяніць бедных, у якіх сам Езус выходзіць нам насустрач, сказаў Папа Францішак 18 мая падчас агульнай аўдыенцыі ў Ватыкане.
Катэхезу Пантыфік прысвяціў евангельскай прыпавесці пра багацея і жабрака, які ляжаў каля брамы ў струпах і хацеў насыціцца тым, што падала са стала першага (Лк 16, 19-31). Па словах Папы, жабрак Лазар яскрава прадстаўляе маўклівы вокліч бедных усіх часоў, а таксама супярэчлівасць свету, у якім бязмежныя багацці і рэсурсы знаходзяцца ў руках вузкага кола людзей.
«Міласціна» стала цэнтральным словам у разважаннях Папы Францішка падчас агульнай аўдыенцыі, якая прайшла 9 красавіка на плошчы св. Пятра пры ўдзеле 40 тыс. вернікаў з усяго свету.
У грэчаскай мове, заўважыў Пантыфік, яно паходзіць ад слова «міласэрнасць». Абавязак міласціны гэтак жа стары, як і Біблія. Ахвярнасць і дабрачыннасць, адзначыў Папа, былі двума абавязкамі, якія павінен быў выконваць рэлігійны чалавек. Бог жадаў, каб Яго народ клапаціўся аб братах. Пантыфік дадаў, што патрабуючыя займаюць цэнтральнае месца ў біблійным пасланні, як і праслаўленне Бога праз ахвяры і міласэрнасць адносна іншых.
З Евангелля паводле Лукі (6, 27-36):
«Кажу вам, хто слухае: любіце ворагаў вашых, дабро рабіце тым, хто вас ненавідзіць. Благаслаўляйце тых, хто вас праклінае, маліцеся за тых, хто вас крыўдзіць. Таму, хто ўдарыў цябе па шчацэ, падстаў і другую; і таму, хто адбірае ў цябе плашч, не забараняй узяць і кашулю. Кожнаму, хто просіць у цябе, давай, і ад таго, хто ўзяў тваё, не дамагайся звароту. І як хочаце, каб рабілі вам людзі, так вы ім рабіце. Калі любіце тых, хто любіць вас, якая вам за гэта падзяка? Бо грэшнікі таксама любяць тых, хто іх любіць. І калі чыніце дабро тым, хто вам чыніць дабро, якая вам за тое падзяка? І грэшнікі робяць тое самае. І калі пазычаеце тым, ад каго спадзяецеся атрымаць назад, якая вам за тое падзяка? Бо і грэшнікі пазычаюць грэшнікам, каб атрымаць столькі ж. Але вы любіце ворагаў вашых, і рабіце дабро, і пазычайце, не чакаючы нічога ўзамен, і будзе ўзнагарода вашая вялікая, і будзеце сынамі Найвышэйшага, бо Ён ласкавы да няўдзячных і да злых. БУДЗЬЦЕ МІЛАСЭРНЫМІ, ЯК І АЙЦЕЦ ВАШ МІЛАСЭРНЫ».
Нягледзячы на тое, што аўтызм - гэта парушэнне развіцця, якое застаецца ў чалавека на ўсё жыццё, было б безадказна сцвярджаць, што хворыя аўтызмам не могуць быць інтэграваныя ў грамадства, ці наадварот, - што кожны з іх можа быць паспяхова інтэграваны. Ўсякае дзеянне ў гэтым напрамку павінна спрыяць такому структураванню яго жыццёвай і жыллёвай сітуацыі, якое ў канчатковым рахунку, прывядзе да яго сацыяльнай інтэграцыі. Самаадчуванне кожнай асобна ўзятай асобы залежыць ад таго, ці напоўнена сэнсам яго жыццё ў грамадстве, ад павагі да яго асобы, ад прадастаўлення яму магчымасці раскрыць і праявіць сябе адпаведна сваім здольнасцям.
«Пора кончать, мне этот свет постыл, здесь милостыню нищим не дают» — так пераклаў на расейкую мову пачатак 66- га санэта Шакспіра матэматык, кібернэтык і філосаў Юлій Шрэйдэр. Некаторыя скажуць, што шмат хто карыстаецца людской міласэрнасцю дзеля махлярства, што дабрачыннасць павінна быць арганізаванай,- і гэта ўсё будзе праўдай. Трэба толькі разумець, што праблема- не ў тых, хто просіць, а ў тых, у каго просяць. Па гэтай простай прычыне, што мы не можам адказваць за іншых людзей, за іх дабрасумленнасць, но мы можам і павінны адказваць за саміх сябе, за нашу гатоўнасць адчуць патрэбу, клопат іншага чалавека, альбо не заўважыць яе, адгукнуцца- альбо адмахнуцца.
Рэлігійная місія «Дабрачыннае каталіцкае таварыства Карытас» Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі
Пасведчанне аб джяржаўнай рэгістрацыі №088 выдана Камітэтам па справах рэлігій і нацыянальнасцей пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь 02.09.1999 г.
УНП 101124634
220004, г. Мінск, пл. Свабоды, 9
Адрас для карэспандэнцыі: 220131 г. Мінск, вул. Абрыкосавая, 8
Час працы: 9.00 - 17.00
Тэл. +375 (44) 791-78-87
e-mail: caritasby@gmail.com