У панядзелак, 7 снежня, адбылася сустрэча валанцёраў «Карытас» Гродна, прымеркаваная да Міжнароднага Дня валанцёра, які адзначаецца ва ўсім свеце 5 снежня.
Сустрэча пачалася святой Імшой у Кафедральным касцёле Св. Францыска Ксаверыя, на якой маліліся ў інтэнцыі дабрачыннага таварыства «Карытас» і ўсіх валанцёраў. Святую Імшу цэлебраваў дырэктар Нацыянальнага «Карытас» ксёндз Віталій Дабраловіч.
Пасля св. Імшы прысутныя былі запрошаны на гарбату, дзе ў цёплай абстаноўцы працягнулася сустрэча. Падчас мерапрыемства ва ўсіх удзельнікаў быў выдатны настрой, які суправаджаўся цікавымі гутаркамі і нечаканымі сюрпрызамі.
Кожны валанцёр меў магчымасць расказаць усім сваю гісторыю, звязаную з «Карытас», падзяліцца ўражаннямі аб дабрачынных акцыях і праектах, у якіх ён удзельнічае. Кожны з прысутных тлумачыў, што менавіта для яго значыць дабрачыннасць, міласэрнасць і дабрыня.
Валанцёры Ганна і Андрэй Высоцкія вельмі падрабязна, зразумела і цікава расказалі пра сваё разуменне дабрачыннай дзейнасці. «Для мяне валанцёрства - гэта сведчанне маёй веры ў Бога, і не перадаць словамі, якое шчасце ўсведамляць сябе дзіцём Божым. Я дапамагаю людзям, і гэта робіць мяне шчаслівай. І я ведаю, для чаго жыву. «Карытас» - гэта хваля пазітыву, дабра і любові. Мы жывём у няпросты час. Сёння ўсё больш людзей адчувае недахоп любові. Я незвычайна шчаслівая быць датычнай да дабра і ўзрастання любові ва ўсіх яе праявах. Я вельмі рада, што ёсць такія людзі, пры якіх варта толькі пачаць казаць пра праблему, і яны ўжо побач, нешта выдумляюць, падключаюць знаёмых. Такія яны, нашы валанцёры ... » - кажа Ганна.
Валанцёр Марыя Арцем'ева распавяла пра тое, як яна прыйшла ў Карытас: «Я даведалася пра «Карытас» цалкам выпадкова. Аднойчы вечарам я ўбачыла ў інтэрнэце аб'яву аб тым, што патрэбныя валанцёры. Я адразу падумала пра тое, што нарэшце змагу займацца любімай, а галоўнае карыснай справай. Бо я і раней шукала арганізацыі, дзе можна дапамагаць дабраахвотна, але так склалася, што гэтая арганізацыя сама мяне знайшла. Я стала прыходзіць і дапамагаць сартаваць вопратку для маючых патрэбу, а пазней пачала хадзіць у дзіцячую бальніцу (праект «Анёлы дабра») і гуляць з дзеткамі. На дадзены момант з'яўляюся каардынатарам праекта «Анёлы Дабра». Праца з дзецьмі дастаўляе мне велізарнае задавальненне ».
Усе астатнія валанцёры таксама распавялі свае цікавыя і непаўторныя гісторыі.
Варта адзначыць, што на сустрэчы прысутнічалі як вопытныя валанцёры, якія займаюцца дабрачыннасцю ўжо некалькі гадоў, так і тыя, якія прыйшлі ў «Карытас» зусім нядаўна. Усе вельмі хутка з'ядналіся, знайшлі агульную мову і добра правялі час.
Усім удзельнікам сустрэчы былі ўручаны калядныя падарункі.
Сумеснае святкаванне Дня валанцёра ўжо стала добрай традыцыяй у «Карытас Гродна». Гэта дапамагае валанцёрам яшчэ лепш даведацца адзін аднаго, падзяліцца вопытам і натхніцца на добрыя ўчынкі.
Марыя Янкевіч, фота Алег Гарбачоў
